Loopbaanbegeleiding werkt het best als mensen met een open blik naar hun eigen leven en hun job durven kijken. In welke levensfase zit ik nu? Hoeveel kan en wil ik werken? Hoeveel moet ik werken om rond te komen? Waar droom ik echt van? Kan ik kleine of grote stappen zetten in die richting?
Vanuit zo’n open houding zien wij regelmatig mensen moedige stappen zetten die tegen de stroom ingaan. Ze weten (na loopbaanbegeleiding) dat deze stap voor hen klopt en hen meer (werk)geluk oplevert, ook al raadt hun omgeving het ten sterkste af. Denk aan:
Vrijwillige demotie: een stap terugzetten binnen je organisatie of bij je zoektocht naar ander werk, bijvoorbeeld om minder stress te hebben
Soberder gaan leven en halftijds gaan werken om tijd te hebben voor belangrijke hobby’s (dus helemaal voor jezelf, niet voor de kinderen)
Je ontslag geven vooraleer je ander werk hebt
Dit soort keuzes wordt in onze cultuur bekeken als raar, riskant of zelfs ‘not done'.
Toch is het niet onze taak als loopbaancoach om cliënten iets aan of af te raden, dat doet de omgeving sowieso al. Onze taak is om mensen op een warme, deskundige en niet-oordelende manier te begeleiden bij hun zoektocht naar passende loopbaankeuzes.
Het grootste taboe is ongetwijfeld als tijdens een loopbaantraject blijkt dat de persoon wil stoppen met betaald werk. Denk aan een hoog opgeleide vrouw die na een aantal jaren in een drukke job in loopbaanbegeleiding komt. Haar man werkt ook hard en is vaak in het buitenland. Hij staat er achter dat zij carrière maakt, maar zelf wil ze liever (een tijd) thuis blijven in functie van zichzelf en haar gezin. In onze maatschappij is werken heilig, dus is het moeilijk om dit te durven voelen en uitspreken, laat staan ernaar te handelen.
We zijn geëvolueerd naar een maatschappij waarin niet (betaald) werken raar gevonden wordt. Ook minder gaan werken wordt argwanend bekeken, zeker als het minder dan 4/5 is en niet in functie van de zorg voor kinderen. Ook wordt handenarbeid helaas nog steeds minder sterk gewaardeerd dan intellectuele arbeid.
Zeker bij hoger opgeleide mensen worden dit soort ongebruikelijke keuzes gezien als een ‘verspilling van talent’. Maar een onconventionele keuze maken is niet hetzelfde als verkeerd kiezen.
Er is best veel intolerantie tegenover ongewone loopbaankeuzes, en dat houdt mensen tegen om die voor zichzelf te maken. Dus als jouw dromen minder gebruikelijk zijn, en je omgeving daar bezorgd op reageert, dan kan je zeker een ervaren en betrokken coach gebruiken die jou feedback geeft en je begeleidt in je beslissingsproces.
Bij Kompas vind je die veilige plaats waar jij alles kan uitspreken wat je amper durft voelen. Hier zijn geen taboes of oordelen. De Kompas-coaches zijn er voor jou. Niet vanuit hun eigen levensvisie of wat als maatschappelijk aanvaardbaar gezien wordt. Wel om naast jou te staan in een soms kwetsbare zoektocht naar meer levens- en werkgeluk.
Een afspraak boeken kan via de online boekingsmodule. Gratis kennismaken (online of live) met één van onze loopbaancoaches kan ook.
Comments